وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ(۶۰)
و پروردگارتان فرمود مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم در حقيقت كسانى كه از پرستش من كبر مى ورزند به زودى خوار در دوزخ درمى آيند.
عن عبد الله بن عمر رضي الله عنهما قال: أخذ رسول الله -صلى الله عليه وآله وسلم- بَمنكِبي فقال: كُنْ في الدُّنْيَا كَأَنَّكَ غَرِيبٌ أو عَابِرُ سَبِيلٍ». وكان ابن عمر -رضي الله تعالى عنهما- يقول: إذا أمسيتَ فلا تَنْتَظِرْ الصباحَ، وإذا أصبحتَ فلا تَنْتَظِرْ المساءَ، وخُذْ من صِحَّتِكَ لمرضِكَ، ومن حَياتِكَ لموتِكَ.
عبد اللہ بن عمر رضی اللہ عنہما بیان می کند که رسول اللّٰه صل اللّه وعلیه وسلم شانه مرا گرفته فرمود: "تو در دنیا چنین زندگی کن گویا تو بیگانه یا مسافر هستی" ابن عمر رضی اللہ تعالی عنہما می فرمود: "وقتی که تو شام کنی انتظار صبح را مکن و وقتی که صبح کنی انتظار شام را مکن - ودر هنگام تندرستی و صحت خود برای مریضی و در زندگی خود برای مرگ آمادگی بکن -
عن أبي هريرة عن النبي صلى الله عليه وسلم فقال: "أَعْذَرَ اللَّهُ إلى امْرِئٍ أخَّرَ أجَلَهُ، حتَّى بَلَّغَهُ سِتِّينَ سَنَةً" تابعه أبو حازم وابن عجلان عن المقبري (صحيح البخاري الصفحة أو الرقم: 6419)
از ابوهریره رضی اللّه عنه مروی است که نبی صل اللّه وعلیه وسلم فرمود: "اللّه تعالٰی برای آن شخص هیچ عذری باقی نگذاشت ، که مرگ آنرا آنقدر مؤخر کرد که او به شصت سال رسید
قالَ سَعْدُ بنُ عُبَادَةَ: لو رَأَيْتُ رَجُلًا مع امْرَأَتي لَضَرَبْتُهُ بالسَّيْفِ غيرَ مُصْفَحٍ، فَبَلَغَ ذلكَ رَسولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عليه وسلَّمَ فَقالَ: أتَعْجَبُونَ مِن غَيْرَةِ سَعْدٍ، واللَّهِ لَأَنَا أغْيَرُ منه، واللَّهُ أغْيَرُ مِنِّي، ومِنْ أجْلِ غَيْرَةِ اللَّهِ حَرَّمَ الفَوَاحِشَ ما ظَهَرَ منها وما بَطَنَ، ولَا أحَدَ أحَبُّ إلَيْهِ العُذْرُ مِنَ اللَّهِ، ومِنْ أجْلِ ذلكَ بَعَثَ المُبَشِّرِينَ والمُنْذِرِينَ، ولَا أحَدَ أحَبُّ إلَيْهِ المِدْحَةُ مِنَ اللَّهِ، ومِنْ أجْلِ ذلكَ وعَدَ اللَّهُ الجَنَّةَ (الراوي : المغيرة بن شعبة | المحدث : البخاري ، المصدر : صحيح البخاري الصفحة أو الرقم: 7416)
از مغیره بن شعبه رضی اللّه عنه روایت است آنها بیان کردند که سعد بن عباده رضی اللّه عنه گفت: اگر من کدام شخص را همراه زن خود ببینم به تیزی شمشیر آنرا قتل کنم - به رسول اللّٰه صل اللّه وعلیه وسلم اطلاع آن جذبات دریافت شد پس ارشاد فرمود: شما بر غیرت سعد اظهار تعجب می کنید؟ و قسم به اللّه تعالٰی! یقیناً من از او زیاده باغیرت تر هستم و اللّه تعالٰی از من زیاده باغیرت تر است اللّه تعالٰی از سبب همین غیرت سخن های ظاهر و پوشیده بی حیائی را حرام قرار داده است - زیاده تر از اللّه تعالٰی هیچ شخص را عذرخواستن محبوب نیست - از این سبب او رسول های خودرا مژده دهندگان و ترسانندگان فرستاده است نیز زیاده تر از اللّه تعالٰی هیچ کسی را مدح و ثنا محبوب نیست - از این سبب اللّه تعالٰی وعده جنت را کرده است (تا که مردم از سبب تعریف کردن او آنرا حاصل کنند) - (راوی حدیث) عبیدالله بن عمرو به حواله عبدالملک این الفاظ را بیان کرده است - "زیاده تر از اللّه تعالٰی هیچ شخص باغیرت نیست"
حدثنا مسدد، حدثنا يحيى، عن محمد بن عمرو، قال: حدثني عبيدة بن سفيان الحضرمي، عن ابي الجعد الضمري وكانت له صحبة، ان رسول الله صلى الله عليه وسلم، قال:" من ترك ثلاث جمع تهاونا بها طبع الله على قلبه" (سنن ابی داؤد ۱۰۵۲) -
از ابوجعد ضمری رضی اللّه عنه روایت است (اورا شرف صحبت حاصل بود) او می گوید که رسول اللّٰه صل اللّه وعلیه وسلم فرمود: "هر شخص که از سبب سستی سه جمعه را ترک کند از سبب آن اللّه تعالٰی بر دل آن مهر خواهد زد"
از جابر رضی الله عنه روایت است که درحالی رسول الله صلى الله عليه وسلم از بازار می گذشت که مردم در دو طرف او بودند؛ بزغاله ی مرده ای ديد که گوش های کوچکی داشت. آن را برداشت و گوشَش را گرفت و فرمود: «أَيُّكُمْ يُحِبُّ أَنْ يَكُونَ هَذَا لَهُ بِدِرْهَمٍ؟»: «چه
کسی دوست دارد اين بزغاله به يک درهم از او باشد؟» گفتند: آن را به مُفت هم نمی خواهيم؛ به چه کارمان می آید؟ سپس فرمود: «أَتُحِبُّونَ أَنَّهُ لَكُمْ؟»: «آيا دوست داريد مالِ شما باشد؟» گفتند: به الله سوگند، اگر زنده بود هم معيوب (و بی ارزش) بود؛ چه رسد به اينکه مرده است! آنگاه رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: «فَوَ اللَّه لَلدُّنْيَا أَهْونُ عَلى اللَّه مِنْ هذا عَلَيْكُمْ»: «به الله سوگند، دنيا نزد الله از اين مردار نزد شما، بی ارزش تر و پست تر است».
صحیح است - به روایت مسلم